دستور پخت و طرز تهیه آش عاشوره مخصوص نذری در ترکیه
دستور پخت و طرز تهیه آش عاشوره مخصوص نذری در ترکیه
طرز تهیه آش عاشوره بسیار خوشمزه در قسمت آشپزی سایت جسارت.امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد
اگر شما هم نام آش عاشوره را شنیده اید و علاقه به درست کردن آن هستید می توانید به آسانی آنرا در بخش آشپزی ما آموزش ببینید
دستور پخت و طرز تهیه آش عاشوره مخصوص نذری در ترکیه
آش عاشوره یا آشوره یا پودینگ حضرت نوح ( نذری محلی محرم در ترکیه )
مواد لازم برای تهیه آش عاشوره :
گندم پوست کنده :♦: یک و نیم پیمانه
نخود :♦: نصف پیمانه
کره :♦: 200 گرم
لوبیای سفید :♦: نصف پیمانه
شکر :♦: به اندازه دلخواه
هل ساییده :♦: 2 قاشق غذاخوری
انجیر خشک خرد شده :♦: نصف پیمانه
قیسی هلو و زردالوی خشک بدون هسته :♦: نصف پیمانه
خلال بادام :♦: 1/4 پیمانه
کشمش پلویی :♦: 1/3 پیمانه
پسته خرد شده :♦: 1/3 پیمانه
گلاب :♦: 1/4 پیمانه
نمک :♦: به مقدار لازم
کره :♦: 100 گرم تا 150 گرم
دستور پخت و طرز تهیه آش عاشوره مخصوص نذری در ترکیه
برای تزیین پودر نارگیل و مغز تخمه ها و کنجد و سیاهدانه و انجیر خشک و مربای دسری زرشک و خرمالو و خلالها
طرز تهیه آش عاشوره :
به نقل از سایت جسارت برای تهیه آش عاشوره ابتدا باید
تمامی حبوبات را از قبل خیس کنید و چند بار آب آنرا عوض کنید .
سپس حبوبات را با آب ( یا عصاره غلیظ مرغ که رنگ آن سفید باشد ) و کره و نمک بار بگذارید تا بپزد .
وقتی حبوبات کاملا پختند , گندم خیس کرده را نیز اضافه کنید و
اجازه دهید تا کاملا باهم بپزند و له شوند و لعاب بیندازند .
خشکبار هایی مانند کشمش و قیسی و انجیر خردشده را شسته و خیس کنید تا نرم شوند .
بادام ها نیز باید پوست گرفته شوند . در انتها گلاب را اضافه کنید .
شکر و خشکبار خرد شده را نیز اضافه کنید .
در آخر باید این شله یا آش را با حرارت بسیار ملایم در مدتی طولانی دم کنید .
این آش کم کم غلظت گرفته و آماده میشود .
با خشکبار های نرم و مرباهای دسری و کنجد و سیاهدانه روی آنرا تزیین کنید .
دستور پخت و طرز تهیه آش عاشوره مخصوص نذری در ترکیه
نکاتی در مورد بهتر شدن آش عاشوره :
من داخل قابلمه در حین پخت حبوبات آب و عصاره غلیظ مرغ اضافه کردم .
خیلی خوشمزه شد . مرباهای دسر کم شیرین و خوشرنگ برای این امر بسیار مناسبند .
نیازی به برنج و نشاسته نیست اگر در زمان طولانی خوب پخته شود به غلظت بسیار مناسبی میرسد .
حبوبات هم لازم نیست کوبیده شوند زیرا در مدت طولانی چنان پخته خواهند شد که در داخل شله دانه دانه دیده نمیشوند .
عاشورا در میان علویان :
علویان ترکیه که گفته می شود حدود 20 میلیون نفر از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند،
مراسم و آیین خود را با تفصیل بیشتر و ذکر مصائب کربلا برگزار و امام حسین (ع) برگزار می کنند.
برخی از علویان 15 روز روزه داری می کنند که یک روز به یاد حضرت فاطمه زهرا (س) و
دو روز نیز به نیت دو فرزند خردسال” مسلم بن عقیل ” به 12 روز اضافه می کنند.
در 12 محرم غذای مخصوصی در خانه های جم علویان پخته می شود که به آن غذا ” عاشوره ” می گویند.
عاشوره نوعی آش است که باید مواد اولیه آن از 12 ماده غذایی از قبیل
بلغور گندم، نخود، عدس، لوبیا، کشمش، قیسی، بادام، فندق و انواع ادویه تشکیل شود،
که معمولا علویان آن مواد را به صورت نذری هدیه می کنند.
خانه های جم علویان دارای دیگ های بسیار بزرگی برای پخت عاشوره است،
که پس از قرار گرفتن بر روی اجاق، مواد اولیه با دعاها و ذکر سلام و صلوات بر پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) و ائمه معصومین (ع) به داخل دیگ ریخته می شود و
بعد آب به آن اضافه می شود. پس از پخته شدن عاشوره و زمانی که برای توزیع آماده می شود،
دستور پخت و طرز تهیه آش عاشوره مخصوص نذری در ترکیه
ریش سفیدان علوی هر یک به ترتیب سلسله مراتب و جایگاه دینی با قاشق های بزرگ چوبی،
عاشوره را هم می زنند و هنگام هم زدن معمولا بر پیامبر اسلام و اهل بیت آن حضرت سلام و صلوات فرستاده می شود و
دعاهای مخصوصی نیز برای شفای بیماران و بهروزی و موفقیت مسلمانان می خوانند.
بعد از پایان مراسم هم زنی، عاشوره در میان افرادی که در خانه گرد آمده اند توزیع می شود.
بخشی از این آش نیز در خانواده های علوی قرار می گیرد که افطار روز 12 محرم با این آش گشوده می شود.
پختن عاشوره در میان اهل سنت ترکیه نیز رواج دارد،
که معمولا در بین 10 محرم تا 15 محرم در خانه ها توسط مردم پخته و به عنوان نذری در میان همسایگان توزیع می شود.
به اعتقاد اهل سنت ترکیه، کشتی حضرت نوح (ع) در 10 محرم به خشکی رسید،
خانواده و پیروان آن حضرت از باقیمانده مواد غذایی که در کشتی داشتند آشی را پخته و در بین سرنشینان کشتی توزیع کردند.
گرچه این سنت به طوفان بزرگ نوح نسبت داده می شود ولی با توجه به نام آش ” عاشوره” و تقارن آن به ایام شهادت سالروز شهیدان و
سرور آزادگان عالم و یاران با وفای آن حضرت، چنین بر می آید که این سنت بیشتر در ارتباط با واقعه کربلا در میان مردم آناتولی رواج یافته است .
